Stracony weekend to historia upadku człowieka i artysty zarazem, wnikliwe studium psychologiczne alkoholika oraz opowieść o jego walce z nałogiem, własną słabością, presją otoczenia. Nie odnajdziemy tu prostych diagnoz. Alkohol niszczy dobrze zapowiadającego się młodego pisarza Dona Birnama, ale na ławie oskarżonych zasiada również amerykańskie społeczeństwo i propagowany przez nie wizerunek self-made mana. Film, choć nie należy do kanonu kina noir, to jednak zawiera wiele elementów poetyki tego nurtu. Pesymistyczna wymowa i niejednoznaczne zakończenie, mroczna sekwencja pobytu Birnama w szpitalu oraz jego nocny atak delirium tremens, sugestywne zbliżenia twarzy bohatera przesądzają o przynależności obrazu do kina „czarnego”. Choć powstaniu Straconego weekendu sprzeciwiało się lobby producentów alkoholu i hollywoodzcy mocodawcy, Wilder stworzył obraz, jak na swoje czasy, drastyczny i psychologicznie realistyczny.
The Academy Awards 1946 – Oscar dla najlepszego filmu, za najlepszy scenariusz, najlepszą reżyserię, najlepszą główną rolę męską / Oscar for best film, best screenplay, best director, best actor in a leading role; Złote Globy / Golden Globes 1946 – najlepszy film, najlepsza reżyseria, najlepszy aktor / best film, best director, best actor; Cannes IFF 1946 – Złota Palma, najlepszy aktor / Golden Palm, best actor
Jeden z najważniejszych reżyserów światowego kina, scenarzysta i producent. Urodził się w Suchej (obecnie: Sucha Beskidzka) w 1906 roku, zmarł w 2002 w Los Angeles. Po ukończeniu szkoły średniej w Wiedniu miał zostać prawnikiem, ale wolał zająć się dziennikarstwem. W Berlinie zaczął pracować jako asystent przy pisaniu scenariuszy do niemych filmów. Po dojściu do władzy Adolfa Hitlera wyemigrował do Paryża, a potem do Stanów Zjednoczonych. Tam również pisał scenariusze. Potem zajął się także reżyserią. W swojej karierze współpracował z największymi gwiazdami filmowymi, takimi jak: Gloria Swanson, Humphrey Bogart, Audrey Hepburn, Marilyn Monroe, Jack Lemmon, Kirk Douglas, Marlena Dietrich, Walter Matthau, Kim Novak czy Dean Martin. Był najczęściej nagradzanym reżyserem złotej ery Hollywood – otrzymał sześć Oscarów, 20 razy był nominowany do tej nagrody, zdobył nagrody na festiwalu w Cannes i w Wenecji.
1934 Złe nasienie / Mauvaise graine / Bad Seed
1942 Major i mała / The Major and the Minor
1943 Pięć grobów na drodze do Kairu / Five Graves to Cairo
1944 Podwójne ubezpieczenie / Double Indemnity
1945 Młyny śmierci / Death Mills (dok., kr. m. / doc., short)
1945 Stracony weekend / The Lost Weekend
1948 Cesarski walc / The Emperor Waltz
1948 Sprawy zagraniczne / A Foreign Affair
1950 Bulwar Zachodzącego Słońca / Sunset Blvd.
1951 As w potrzasku / Ace in the Hole
1953 Stalag 17
1954 Sabrina
1955 Słomiany wdowiec / The Seven Year Itch
1957 W duchu St. Louis / The Spirit of St. Louis
1957 Miłość po południu / Love in the Afternoon
1957 Świadek oskarżenia / Witness for the Prosecution
1959 Pół żartem, pół serio / Some Like It Hot
1960 Garsoniera / The Apartment
1961 Raz, dwa, trzy / One, Two, Three
1963 Słodka Irma / Irma la Douce
1964 Pocałuj mnie, głuptasie / Kiss Me, Stupid
1966 Szczęście Harry’ego / The Fortune Cookie
1970 Prywatne życie Sherlocka Holmesa / The Private Life of Sherlock Holmes
1972 Avanti!
1974 Strona tytułowa / The Front Page
1978 Fedora
1981 Najlepszy kumpel / Buddy Buddy