Sentymentalna podróż do bardzo wczesnych lat 80. Bohaterki Whita Stillmana zamieniają biblioteki na nocne kluby i zmysłowo tańczą do szlagierów Blondie czy Diany Ross. W przerwach między wizytami na dyskotekach Alice i Charlotte wraz z przyjaciółmi przerzucają się błyskotliwymi ripostami, dyskutują o książkach Salingera i wydobywają ukryte sensy z kreskówki o jelonku Bambi. Przede wszystkim jednak skupiają się na dylematach uczuciowych. Poczynaniom dziewczyn towarzyszy celebracja ery disco, przed którą Ameryka przypominała taneczne pustkowie. Z biegiem czasu poczucie beztroski ustępuje jednak atmosferze schyłku. Alice i Charlotte zdają sobie sprawę, że impreza dobiega końca i że są to ostatnie podrygi ich młodości. W związku z tym postanawiają wykorzystać czas najlepiej jak potrafią. Nostalgiczny wdzięk stępia ostrze Stillmanowskiej ironii i czyni Rytmy nocy bodaj najbardziej przystępnym filmem w dorobku reżysera.
Urodzony w 1952 roku w Waszyngtonie. Absolwent prestiżowego Uniwersytetu Harvarda. Słynie z realizacji wyrafinowanych komedii o rozterkach amerykańskiej burżuazji. Najbardziej znanym tytułem w jego filmografii pozostaje Metropolitan, za który w 1990 roku otrzymał nominację do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny. Wspomniany film, wespół z Barceloną i Rytmami nocy, tworzy autobiograficzną trylogię.
1990 Metropolitan
1994 Barcelona
1998 Rytmy nocy / The Last Days of Disco
2011 Pannice w opałach / Damsels in Distress