Na kwaśne jabłko

W jednej z pierwszych scen filmu radiowy DJ zadaje słuchaczom pytanie: Jaka jest najgorsza rzecz, którą zrobiłeś w życiu? Jak można było się spodziewać, Onur Tukel przygotował całą serię wymyślnych odpowiedzi. W Na kwaśne jabłko ulubieniec wrocławskiej publiczności kontynuuje marsz ścieżką, która zapewniła powodzenie jego poprzedniemu filmowi, Krwi nocy letniej. Mistrzowskie połączenie grozy i humoru sprawia, że jego film ogląda się jak owoc współpracy Woody’ego Allena i Tima Burtona. Historia mężczyzny, w którego uporządkowane życie nagle wkracza makabryczna tajemnica, jest przede wszystkim pyszną satyrą na nowojorskich intelektualistów. Reżyser na prawo i lewo rozdaje ironiczne ciosy, godzące tym razem m.in. w Donalda Rumsfelda i Marshalla McLuhana. Swoim zwyczajem Tukel nie oszczędza również samego siebie. Trudno nie zgodzić się z recenzentem IndieWire, który pisał: Wszystko i wszyscy są tu jak komiczna bomba, która może eksplodować w absolutnie każdym momencie.