Czasem myślę o umieraniu

Fran (Daisy Ridley) mieszka samotnie w dużym domu gdzieś na wybrzeżu stanu Oregon. Jej życiem rządzi rutyna: bohaterka to samo je na śniadanie i kolację, tę samą drogę pokonuje do pracy, gdzie czekają na nią kolejne arkusze kalkulacyjne. Ale Fran ma oryginalny sposób na walkę z monotonią: rozmyśla o tym, jak mogłaby umrzeć. Uduszenie przez węża? A może wypadek samochodowy? Roztaczane przez nią wizje rozkładającego się ciała są zarazem naturalistyczne i poetyckie. Kobieta z premedytacją odizolowuje się od kolegów z firmy – rzadko z nimi rozmawia, choć jednocześnie skazana jest na obcowanie z ich paplaniną. Wszystko zmienia się, gdy do zespołu dołącza Robert (Dave Merheje), który nie dość, że zagaduje Fran, to jeszcze zaprasza ją do kina. Czy jej fantazje w końcu się urzeczywistnią? Komediodramat Rachel Lambert jest rozwinięciem wielokrotnie nagradzanej krótkometrażówki Stefanie Abel Horowitz z 2019 roku, opartej na sztuce Kevina Armento pod tytułem Killers. To nietypowy, pełen subtelnego humoru romans, który stanowi błyskotliwą refleksję nad depresją, lękami społecznymi i potrzebą kontaktu z innymi ludźmi.