Blank City opowiada (dotychczas nieopowiedzianą) historię punkowego kina przełomu lat 70. i 80., a konkretnie undergroundowej, nowojorskiej sceny filmowej, która – napędzana uliczną energią czerpaną z taniego alkoholu i tanich narkotyków – narodziła się w pustostanach Lower East Side. Pod nazwami No Wave Cinema i Transgression Movement kryły się mocne i prowokacyjne filmy odwołujące się do francuskich nowofalowych obrazów, ale też do kina Andy’ego Warhola, Jacka Smitha czy Johna Watersa. Ich autorzy: Jim Jarmusch, Eric Mitchell, Amos Poe, Beth B, Nick Zedd, Richard Kern czy Casandra Stark przy minimalnych budżetach kręcili długometrażowe i krótkometrażowe, kolorowe i czarno-białe obrazy miejskiej alienacji, enigmatyczne, pełne czarnego humoru, seksu i przemocy manifesty undergroundowej wrażliwości. Szokujące graficzną obsceną i polityczną niepokornością filmy nurtu No Wave i Transgression Movement były zdejmowane z kin, oprotestowywane i sporadycznie konfiskowane.
Obraz Celine Danhier pokazuje ulotny moment w historii Nowego Jorku, zgrabnie łącząc wywiady z luminarzami undegroundowej sceny filmowej z dużą liczbą fragmentów filmów z tamtego okresu. A punk rock, który dudnił z i spoza kadrów filmowej sceny przełomu lat 70. i 80., intensywnie ożywia ścieżkę dźwiękową Blank City kawałkami Patti Smith, Television, Richard Hell & The Voidoids, The Bush Tetras czy Sonic Youth.
Ewa Szabłowska
Ukończyła studia prawnicze na Sorbonie, ale zaraz po uzyskaniu dyplomu przestała interesować się prawem i zajęła się produkcją filmową, współpracując z niezależną paryską firmą produkcyjną Les Enragés. Uczestniczyła w działaniach awangardowego teatru La Compagnie Vapeur, założyła kolektyw didżejski, dla którego kręciła również krótkometrażówki. Po przeprowadzce do Nowego Jorku w 2006 roku została dyrektorem artystycznym sesji zdjęciowych oraz produkowała pokazy mody. Blank City to jej pełnometrażowy debiut.
2009 Blank City (dok. / doc.)