Chłopak do towarzystwa

Louis Ives, młody marzyciel o nienagannych manierach i anemicznej cerze, zwolennik prozy Fitzgeralda, któremu bliżej do ery jazzu niż internetu, przyjeżdża do Nowego Jorku, żeby – jak sam wyznaje – odnaleźć siebie. Poszukiwania rozpoczyna od Manhattanu, zwłaszcza że prócz zagłębiania się w lekturze Wielkiego Gatsby’ego nasz bohater lubi też okazyjnie przebierać się w damskie ciuszki. Wynajmuje pokój u Henry’ego Harrisona, podstarzałego dandysa ze słabością do ozdób choinkowych, który bierze go pod swoje skrzydła i wprowadza w arkana osobliwego fachu – mężczyzny do towarzystwa.

W swoim najnowszym filmie Berman i Pulcini wracają w rejony znane z ich nagrodzonego na festiwalu filmowym w Sundance świetnego Amerykańskiego splendoru (2003). Skupiają się na ukazaniu świata miejskich dziwaków i ekscentryków, tworząc obszerną galerię soczyście zarysowanych postaci, którym przewodzi brawurowo zagrany przez Kevina Kline’a współlokator Louisa Henry. W klasyczną historię dojrzewania zahukanego młodzieńca pod okiem doświadczonego mistrza udaje się tu tchnąć nowe życie, głównie dzięki znakomitej aktorskiej robocie odtwórców głównych ról. Postaci skonstruowane są z lekkością, humorem i wypadają przekonująco, nawet gdy z dworską powagą oznajmiają, że podstawowym źródłem nieszczęść współczesnego społeczeństwa jest wprowadzenie do szkół systemu koedukacyjnego. A podobne kwestie padają często w tym wypełnionym przez radosnych mizoginów i początkujących fetyszystów gabinecie nowojorskich osobliwości.

Grzegorz Kurek