Opowieści z bezsennych nocy

W pierwszych minutach filmu Jonas Mekas z nieodłączną kamerą wędruje po swoim mieszkaniu. Wszędzie piętrzą się pudła, papierzyska i archiwalia. Mekas mówi, że nie może spać. Zabiera więc widzów w podróż pełną opowieści – czasem skromnych, czasem spektakularnych, opowiadanych przez przyjaciół ukrytych w rysach twarzy, przywołanych z przeszłości. Jedna opowieść przechodzi w drugą, zmieniają się scenerie, obiekty kontemplacji, narratorzy. Nowojorskie mieszkania, rozmowy przy winie, przypadkowe spotkania, czułe obserwacje, wędrówki – wszystkie te obrazki składają się na portret intymny nie tylko Mekasa, ale i jego świata.

To jeden z filmów-pamiętników reżysera, dla którego tym razem inspiracją były Baśnie z tysiąca i jednej nocy. Jest jednocześnie ich autorem i bohaterem, a w tej podwójnej roli nieustannie zadaje pytanie, czym jest opowieść i jej struktura.