Dotyk zła

Welles wraca do czarnego kryminału dopiero pod koniec lat 50. po serii adaptacji literackich arcydzieł. Dotyk zła uważa się za definitywne pożegnanie amerykańskiego kina z nurtem filmu noir. Znowu mamy do czynienia z precyzyjnie skonstruowanym scenariuszem i duszną atmosferą, niepozbawioną erotyzmu i przemocy (cenzorzy mieli pełne ręce roboty). W kryminale, którego akcja rozgrywa się w niewielkim miasteczku pod meksykańską granicą, główne role grają Charlton Heston i przyszła gwiazda Psychozy Janet Leigh, zaś w epizodzie pojawia się Marlena Dietrich. Najważniejsze ponownie są tajemnice, niejednoznaczność bohaterów i zwodzenie widza (co mistrz robi bezbłędnie). Wszystko zaczyna się od trzęsienia ziemi – wybucha samochód, w którym siedzi lokalny biznesmen. Świadkiem zdarzenia jest meksykański policjant, próbujący na własną rękę rozwikłać zagadkę jego śmierci. Nie po drodze mu jednak z miejscowym stróżem prawa (w tej roli otyły, naburmuszony Orson Welles).