(Nie)zwykłe życie papierowych ludzi. Dwuwymiarowe, lecz wieloznaczne. Umowne, ale i wymowne. Ekranowi bohaterowie, wyjęci ze starych komiksów, są ambasadorami amerykańskiego imaginarium lat 50., świata dobrobytu, elegancji i sztywnych genderowych podziałów. Ich obecność budzi nostalgię za minionym złotym wiekiem, odurzającą, nawet jeśli naiwną lub wręcz bezpodstawną. W swoim zbiorze animowanych nowel Lewis Klahr używa wycinankowych figur do opowiedzenia historii utrzymanych w różnych konwencjach: od melodramatu do kryminału noir, od surowego realizmu do realizmu magicznego. Jeden z segmentów otwiera cytat z Toma Verlaine’a, który mógłby posłużyć za motto całości: sen śni śniącego. Film ten pozwala jednocześnie oddać się fantazji i uświadomić sobie, że znajdujemy się w jej władzy.
Amerykański twórca filmów eksperymentalnych. Urodził się w 1956 roku, od lat 70. działa jako artysta. Specjalizuje się w animacji kolażowej. Jego prace znajdują się w kolekcji nowojorskiego Museum of Modern Art. Realizuje też komercyjne zamówienia dla telewizji. Mieszka w Los Angeles. Podczas American Film Festivalu był pokazywany pierwszy pełny metraż Klahra, Kanciarz.
1995 Altair (anim., short)
1996 Lulu (anim., short)
1998 Pony Glass (anim., short)
2011 Kanciarz / The Pettifogger (anim.)
2015 Sixty Six (anim.)
2020 Circumstantial Pleasures (anim.)
2022 The Blue Rose of Forgetfulness (anim.)