Najbardziej udany z późnych filmów Johna Watersa. Mistrzowska satyra na show-biznes opowiadająca o bandzie filmowców-terrorystów, którzy przyjmują pseudonimy od nazwisk niezależnych reżyserów (znajdziemy wśród nich m.in. „Andy’ego Warhola”, „Pedra Almodóvara” i „Davida Lyncha”). Pewnego dnia dowodzona przez ekscentrycznego Cecila grupa postanawia porwać rozkapryszoną hollywoodzką gwiazdkę Honey Whitlock (autoironiczna Melanie Griffith) i zmusić ją do zagrania w swoim niskobudżetowym filmie. Ku zdumieniu wszystkich, celebrytka zaprzyjaźnia się z porywaczami… Dzieło Watersa pozostaje luźno zainspirowane historią Patty Hearst – wnuczki znanego wszystkim fanom Obywatela Kane’a magnata medialnego W.R. Hearsta, która w 1974 roku została uprowadzona przez lewicową grupę Symbionese Liberation Army. Podobnie jak filmowa Honey, Patty przeszła na stronę swoich oprawców i wsparła ich przestępczą działalność. Po powrocie na łono społeczeństwa Hearst zaprzyjaźniła się z Watersem i zagrała małe rólki w kilku jego filmach, nie wyłączając Cecil B. Demented.
Urodził się w 1946 roku w Baltimore w stanie Maryland. Od dzieciństwa zainteresowany makabrą i czarnym humorem, ukończył jeden semester szkoły filmowej w Nowym Jorku. Jego amatorskie filmy kręcone w gronie przyjaciół stanowiły świadome pogwałcenie norm obyczajowych i estetycznych (Mondo Trasho, Multiple Maniacs). Różowe flamingi odniosły wielki sukces komercyjny i umożliwiły realizację filmów z większymi budżetami, z których najpopularniejszym okazał się Lakier do włosów, przerobiony na musical na Broadwayu i wysokobudżetowy remake z Johnem Travoltą. Waters jest też komikiem estradowym i aktorem pojawiającym się w filmach przyjaciół.
1969 Mondo Trasho
1970 Multiple Maniacs
1972 Różowe flamingi / Pink Flamingos
1974 Kobiece kłopoty / Female Trouble
1988 Lakier do włosów / Hairspray
1994 W czym mamy problem? / Serial Mom