This is the End. My only friend, the End… Dźwiękami utworu The Doors i spadającymi na wietnamską dżunglę bombami rozpoczynał się słynny Czas Apokalipsy Francisa Forda Coppoli. Inspirowany tyleż Jądrem ciemności Josepha Conrada, co opowieściami weteranów wojny amerykańsko-wietnamskiej, stał się dziełem legendarnym, do dziś uznawanym za jedno z najważniejszych dzieł w historii kina, a przez wielu wręcz za najlepsze. Wersję z 1979 roku Coppola kończył w pośpiechu, by zdążyć z nią na festiwal w Cannes, gdzie otrzymał swoją drugą Złotą Palmę (po wcześniejszej o pięć lat Rozmowie). Po latach zdecydował się film uzupełnić i dopieścić – dzięki temu w 40. rocznicę premiery zobaczymy we Wrocławiu Czas Apokalipsy w wersji reżyserskiej. Podczas pokazu nie tylko wyłowimy kilka nowych, zagubionych wcześniej w montażu elementów, ale przede wszystkim w blasku wielkiego ekranu będziemy podziwiać pułkownika Kurtza o twarzy Marlona Brando.
MFF w Cannes 1979 – Złota Palma, Nagroda FIPRESCI; Oscary 1980 – najlepsze zdjęcia, najlepszy dźwięk; Złote Globy 1980 – najlepszy reżyser, najlepszy aktor drugoplanowy, najlepsza ścieżka dźwiękowa; BAFTA 1980 – najlepszy reżyser, najlepszy aktor drugoplanowy
Urodzony w 1939 roku w Detroit, jeden z najważniejszych reżyserów amerykańskiego kina, laureat sześciu Oscarów i dwóch canneńskich Złotych Palm. Autor takich tytułów jak Ojciec chrzestny, Czas Apokalipsy czy Cotton Club zaczynał swoją karierę w latach 60., kiedy wraz ze Scorsese, Bogdanovichem czy Lucasem tworzyli ruch nazwany Nowym Hollywood, który w kolejnej dekadzie odmienił oblicze fabryki snów. Głowa filmowego klanu Coppolów, do którego należy m.in. jego córka Sofia, wnuczka Gia, a także bratankowie Nicolas Cage i Jason Schwartzman.
1972 Ojciec chrzestny / The Godfather
1974 Rozmowa / The Conversation
1979 Czas Apokalipsy / Apocalypse Now
1986 Peggy Sue wyszła za mąż / Peggy Sue Got Married
1992 Dracula
2009 Tetro