Ekshibicjonizm, voyeuryzm, sodomia, masturbacja, obżarstwo, kazirodztwo, morderstwo, kanibalizm, koprofagia… To nie wyimek z kodeksu karnego ani uaktualniona lista grzechów głównych, lecz zapis zwykłej codzienności Babs Johnson (nieśmiertelna Divine) i jej osobliwych towarzyszy. Nic dziwnego, że zamieszkująca przyczepę kempingową na przedmieściach Baltimore zgraja cieszy się sławą Najobrzydliwszych Ludzi Świata. Choć ich status wydaje się niekwestionowany, pretensje do tytułu zgłasza także małżeństwo Marble’ów, które rzuca wyzwanie dotychczasowym czempionom. Między mistrzami a pretendentami rozpoczyna się pojedynek na świństwa, niegodziwości i bezeceństwa, który w swojej zaciętości przypomina niejeden finał Super Bowl. Różowe flamingi to najsłynniejsza homilia nazywanego „papieżem złego smaku” Johna Watersa. Zrealizowany w 1972 roku film wykazał zdumiewającą odporność na upływ czasu i wydaje się dziś tak samo skandalizujący, kontrowersyjny i nieprzyzwoicie zabawny jak w momencie premiery. Nie lękajcie się i sprawdźcie, czy jesteście wystarczająco zepsuci, by go docenić.
Urodził się w 1946 roku w Baltimore w stanie Maryland. Od dzieciństwa zainteresowany makabrą i czarnym humorem, ukończył jeden semester szkoły filmowej w Nowym Jorku. Jego amatorskie filmy kręcone w gronie przyjaciół stanowiły świadome pogwałcenie norm obyczajowych i estetycznych (Mondo Trasho, Multiple Maniacs). Różowe flamingi odniosły wielki sukces komercyjny i umożliwiły realizację filmów z większymi budżetami, z których najpopularniejszym okazał się Lakier do włosów, przerobiony na musical na Broadwayu i wysokobudżetowy remake z Johnem Travoltą. Waters jest też komikiem estradowym i aktorem pojawiającym się w filmach przyjaciół.
1969 Mondo Trasho
1970 Multiple Maniacs
1972 Różowe flamingi / Pink Flamingos
1974 Kobiece kłopoty / Female Trouble
1988 Lakier do włosów / Hairspray
1994 W czym mamy problem? / Serial Mom