Kręcę dziennik, więc żyję, żyję, więc kręcę – stwierdza w jednej ze scen Jonas Mekas, legenda amerykańskiej awangardy. Począwszy od lat 50. reżyser litewskiego pochodzenia nie rozstawał się ze swoją poręczną kamerą Bolex 16 mm i rejestrował codzienność. Z materiałów nakręconych między rokiem 1964 a 68 powstał Walden, jego pierwszy dziennik filmowy – impresyjna kronika chwil, tych ważnych i tych zupełnie prozaicznych. Rozedrgana, ale nie natarczywa kamera łowi najróżniejsze spotkania, skrawki zdarzeń i doświadczeń. Po Central Parku gonimy za Stanem Brakhage’em, lądujemy na pierwszym koncercie The Velvet Underground, wpadamy na Jacka Smitha, Yoko Ono i Nico. Lista obecności ikon kontr- i popkultury lat 60. jest imponująca. Walden staje się tym samym subiektywną panoramą nowojorskiego życia artystycznego i towarzyskiego. To filmowa miejska symfonia na miarę pokolenia bitników – jednocześnie osobista i zaangażowana, emocjonalnie rozchwiana i niebojąca się odrobiny egzaltacji. I tak jak literacka twórczość Alana Ginsberga – w ciągłej pogoni za tym, co autentyczne.
zapowiedź retrospektywy artysty z okazji 100-lecia urodzin na MFF Nowe Horyzonty w 2022 roku
(1922-2019) Litewsko-amerykański filmowiec, poeta, aktywista i prekursor awangardowego kina lat 60. Jeszcze w trakcie II wojny światowej opuścił rodzimą Litwę i w 1949 roku trafił do Nowego Jorku, z którym na zawsze powiązał swoją działalność artystyczną. Był jednym z założycieli Film-Makers’ Cooperative, stowarzyszenia skupiającego twórców kina niezależnego i archiwizującego ich prace. Począwszy od lat 50. rejestrował swoją codzienność na kamerze 16 mm. Z nakręconego materiału powstały jego monumentalne, a zarazem intymne dzienniki filmowe: Walden, Lost Lost Lost czy As I Was Moving Ahead Occasionally I Saw Brief Glimpses of Beauty. Współpracował z ikonami kontrkultury: Yoko Ono, Allenem Ginsbergiem czy Andym Warholem, którego według legendy zachęcił do sięgnięcia po kamerę. Walczył z amerykańską cenzurą i był rzecznikiem swobody artystycznej: W filmie potrzebujemy mniej perfekcji, a więcej wolności – stwierdził w jednym z wywiadów, a jego twórczość, której nie porzucił do ostatnich dni swojego życia, była potwierdzeniem tych słów.
1961 Działa wśród drzew / Guns of the Trees
1964 Klatka / The Brig
1972 Reminiscencje z podróży na Litwę / Reminiscences of a Journey to Lithuania
1976 Lost Lost Lost
2000 Kiedy szedłem przed siebie, widziałem krótkie mgnienia piękna / As I Was Moving Ahead Occasionally I Saw Brief Glimpses of Beauty
2012 Ścinki z życia szczęśliwego człowieka / Out-Takes from the Life of a Happy Man
2019 Requiem