Opcja perska

Laureat Nagrody Publiczności na ostatnim festiwalu Sundance. Dwudziestokilkuletnia Leila mówi, że kultury, które ją ukształtowały, toczą ze sobą wojnę, od kiedy pamięta. Odebrała tradycyjne irańskie wychowanie, lecz jej domem jest Ameryka: imprezowa, hałaśliwa, pełna energii. Rodzina wciąż dopytuje, kiedy wyjdzie za mąż – mimo że Leila właśnie rozstała się ze swoją partnerką – a matka nie ustaje w próbach sprowadzenia dziewczyny na dobrą drogę. Choroba ojca i dość niespodziewana ciąża Leili (efekt jednej desperackiej nocy spędzonej z aktorem z musicalu Hedwig and the Angry Inch) sprawia jednak, że relacje obu kobiet ulegną zmianie, a na jaw wyjdą skrywane przez lata sekrety. Maryam Keshavarz oparła scenariusz filmu na własnych doświadczeniach, lecz nie poszła w stronę tradycyjnego melodramatu. Opcja perska jest niczym popkulturowy granat, rozsadzający ramy gatunkowego kina. Splata poruszający dramat i brawurową komedię, w której bohaterowie zwracają się z ekranu wprost do widzów lub znienacka przechodzą do układu choreograficznego w rytm Girls Just Wanna Have Fun Cyndi Lauper. A przede wszystkim opowiada o przekazywanej z pokolenia na pokolenie sile i mądrości kobiet, które muszą wytyczać własne ścieżki w świecie religijnych i obyczajowych nakazów oraz reguł ustanawianych przez mężczyzn.