Po zaangażowanych dokumentach i eksperymentach gatunkowych Michael Winterbottom powraca z adaptacją książki Jima Thompsona z 1952 roku. Prowincjonalny zastępca szeryfa, zachowujący pozory miłego chłopaka z sąsiedztwa, przy najmniejszej prowokacji wybucha agresją. Szybko doprowadza to do tragedii. I choć pętla wokół niego się zaciska, pozory wciąż trzymają się mocno. Winterbottom mistrzowsko stylizuje thriller noir, ukazując przemoc skrytą za codziennym small talkiem, słodyczą piosenek country, kawą on the house. Subtelna i ironiczna gra Caseya Afflecka wprowadza go do aktualnej aktorskiej czołówki, a jego postać staje w rzędzie bohaterów Tarantino, Stone’a czy Coenów. Podobnie jak u tych ostatnich, film Morderca we mnie to diagnoza podświadomości amerykańskiego społeczeństwa. Jak pisał Peter Bradshaw w „The Guardian” jest to: destylat męskiej nienawiści, praktykowanej przez pobudliwe i nieprzystosowane jednostki, które ośmieliła samoocena jako szczególnie cnotliwych z racji autorytetu, jakim się zasłaniają. Winterbottom zdziera jednak maskę; podobnie jak Michael Haneke konfrontuje publiczność z rzeczywistością seksualnej przemocy i nadużycia w międzypłciowych relacjach, które kino tak często opiewa. Tutaj kryje się rzeczywistość za każdym mrocznym widowiskiem policyjnym, każdym rozerotyzowanym horrorem, każdym malowniczym turystycznym śladem Kuby Rozpruwacza, każdą filmoznawczą analizą omdlewającą nad sceną prysznicową z Psychozy. Tutaj.
Jan Topolski
Urodził się w 1961 roku w Blackburn w Anglii. Ukończył anglistykę na Oksfordzie, studiował film na Bristol University. Debiutował dokumentami o Bergmanie i kinie skandynawskim. Po produkcjach telewizyjnych i kinowym debiucie Butterfly Kiss (1995) popularność przyniosła mu canneńska konkursowa Aleja Snajperów (1997) i panorama londyńskiej klasy średniej Wonderland (1999). Następnie pokazał wszechstronność w tak różnych konwencjach jak: romans SF Kodeks 46 (2003), pastisz kostiumowy Tristram Shandy: Wielka ściema (2005) czy kumpelska komedia The Trip (2010). Często staje w obronie pokrzywdzonych przez: pogoń za newsami (Aleja Snajperów), antyimigracyjne przepisy (Na tym świecie, 2002), kampanię antyterrorystyczną (Droga do Guantanamo, 2006) czy globalną gospodarkę (Doktryna szoku, 2009).
1995 Butterfly Kiss
1997 Aleja Snajperów / Welcome to Sarajevo
1999 Wonderland
2006 Droga do Guantanamo / The Road to Guantanamo (dok. / doc.)
2009 Doktryna szoku / The Shock Doctrine (dok. / doc.)
2010 Morderca we mnie / The Killer Inside Me