Malownicze jezioro położone gdzieś w Kolorado. Wokół zwykle nie ma nikogo, tylko kurz i kamienie. Faye (doskonała jak zawsze Dale Dickey) wybrała to miejsce na swoje obozowisko i jednocześnie miejsce spotkania z dawną miłością. Cierpliwie czeka na Lito (Wes Studi), któremu kiedyś powiedziała, że znajdzie ją tu na postoju numer siedem. Kolejne dni spędza, słuchając radia, podglądając lokalne ptactwo, przygotowując posiłki z miejscowych skorupiaków i gawędząc z nielicznymi sąsiadami. W tym oddalonym od cywilizacji, zapomnianym miejscu, wszystko ma swój czas i swoje miejsce. Zamiast tracić go na rozmyślanie o tym, co było, można pomyśleć o tym, co jeszcze może się zdarzyć. Max Walker-Silverman pokazuje parę dojrzałych ludzi po przejściach. Kontempluje piękno i surowość okolicznej przyrody, zestawiając je z naturą swoich zwyczajnych-niezwyczajnych bohaterów. Wspaniale się na nich patrzy: takich dostojnych, poważnych, a jednocześnie figlarnych jak krnąbrni nastolatkowie, którymi kiedyś (wcale nie tak dawno temu) byli.
Reżyser i scenarzysta, mieszka w Telluride w Kolorado. Skończył Tisch School of the Arts na NYU. Kiedy nie realizuje filmów, pracuje jako pracownik społeczny i redaktor literacki. Za swoje krótkie metraże dostał nagrodę na SXSW i KODAK Vision Award. Jego pełnometrażowa, debiutancka Piosenka o miłości była pokazywana na festiwalach Sundance i Berlinale.
2017 Get Away (short)
2019 Lefty / Righty (short)
2020 Chuj Boys of Summer (short)
2022 A Love Song