After This Death

Pewnego razu podczas spaceru w lesie Isabel (Mía Maestro) poznaje enigmatycznego Elliota (obdarzony hipnotyzującym spojrzeniem Lee Pace). Okazuje się, że to całkiem popularny muzyk, którego fanką jest nawet najlepsza przyjaciółka dziewczyny. Między dwojgiem głównych bohaterów od początku iskrzy – romans będzie w tym przypadku wyłącznie kwestią czasu. Jednak kiedy kontakt z Elliotem niespodziewanie się urywa, wokół Isabel zaczynają dziać się coraz dziwniejsze rzeczy, a ona sama staje się świadkiem zdarzeń, o których dotychczas mogła usłyszeć co najwyżej w podcastach o teoriach spiskowych. Pokazywany na tegorocznym Berlinale After This Death to intrygująca satyra na wszelkie fandomy muzyczne (reżyser, Lucio Castro, zapewne puszcza oczko do tzw. „swifties”, czyli fanów i fanek Taylor Swift), a także rozprawa o tym, jak prędko obsesja i pożądanie mogą przerodzić się w coś znacznie bardziej niebezpiecznego. W swoim drugim filmie Castro łączy drwinę z elementami grozy, thrillera i Fincherowskiej zagadki. Poszukiwanie Elliota przez Isabel przypomina wkraczanie w otchłań – a jak wszyscy wiemy, kiedy patrzysz w otchłań, w pewnym momencie i ona zaczyna spoglądać na ciebie.