Śmietnisko młodości

Mamy rok 1991. Ekscentryczny nauczyciel namawia grupkę swoich uczniów, aby ci słuchali intuicji i zawsze podążali za prawdą. Młodzi wpadają na pewien trop, którym wspólnymi siłami postanawiają podążyć. To, co odkryją, na zawsze wpłynie na ich lokalną społeczność. Trzydzieści lat później te same osoby – z pomocą reżyserów Jesse’ego Mossa i Amandy McBaine – wracają do swojego dokumentu i zastanawiają się nad formatywnym doświadczeniem z przeszłości. Narracja w stylu gadających głów miesza się tutaj z VHS-owymi nagraniami archiwalnymi, dzięki czemu przeszłość i przyszłość pozostają ze sobą w spójnym dialogu. Śmietnisko młodości działa jak wehikuł czasu, ukazując rzeczywistość Ameryki sprzed ponad 30 lat, a do tego uświadamia, jak ważna jest edukacja i świadomość obywatelska wśród młodych ludzi. Film Mossa i McBaine chwyta za serce, pozostawiając widzów z poczuciem, że być może nie jest za późno, aby zmienić ten świat na lepsze. Twórcy udowadniają, że każdy powinien próbować wpływać na bieg historii – jeśli nie kraju, to przynajmniej miasteczka lub własnego mikrokosmosu.