Projekt Zodiak

True crime w klimacie arthouse? Charlie Shackleton, brytyjski filmowiec i artysta multimedialny, przełamuje gatunkowe ograniczenia, zapraszając wielbicieli slow cinema na prawdziwą kinofilską ucztę. Zamiast nudnej faktografii i wykalkulowanego odmierzania wydarzeń dostajemy tutaj impresyjny pejzaż, dotyczący jednej z największych zagadek kryminalnych Stanów Zjednoczonych – postaci legendarnego seryjnego mordercy o pseudonimie Zodiak. Shackleton przygląda się strukturze opowiadających o zbrodniach produkcji filmowych i telewizyjnych, z jednej strony szukając w nich punktów wspólnych, z drugiej przenicowując zastane schematy. Dzięki operatorskim talentom Xenii Patricii filmową opowieść ubarwiają osobliwe kadry enigmatycznych przestrzeni – Shackleton szuka w nich drobiazgów, które mogłyby zmienić bieg wydarzeń, choć zachowuje świadomości niepowodzenia swojej misji. W jego niespiesznie tkanej opowieści wybrzmiewa olbrzymia pasja do sztuki filmowej jako narzędzie diagnozującego rzeczywistość, widać w niej też wirtuozowskie opanowanie filmowego języka i odwagę w redukcji narracyjnych fajerwerków na rzecz tego, co w materii filmowej zawarte jest między słowami i obrazami.