Earth Mama

Gia jest w kolejnej ciąży i chce odzyskać prawo do opieki nad dwojgiem dzieci, które z powodu jej uzależnienia od narkotyków trafiły do pieczy zastępczej. Musi wyjść z nałogu, ale też udowodnić, że poradzi sobie jako samotna matka. Próbuje utrzymać stałą pracę, a jednocześnie stawiać się na obowiązkowych badaniach, spotkaniach grup terapeutycznych i konsultacjach z osobami monitorującymi jej postępy. Czy spełnienie wszystkich systemowych wymogów jest w ogóle wykonalne? Czy byłoby jej łatwiej, gdyby była biała? Wykształcona? Starsza? Savanah Leaf w swoim fabularnym debiucie przygląda się losom jednostki, by pokazać, że w starciu z realiami schyłkowego kapitalizmu i aparatem państwowym – w równym stopniu odpowiedzialnymi za rasowe, klasowe i płciowe wykluczenie – możliwość decydowania o własnym losie jest albo pozorem, albo luksusem. Earth Mama balansuje między zaangażowanym paradokumentalizmem, dążącym do szerszych społecznych diagnoz, a wyciszoną wizyjnością, która pozwala ocalić świat wewnętrznych przeżyć bohaterki. To film bezwzględny, a zarazem radykalnie czuły, przypominający, że macierzyństwo i siostrzeństwo, nawet jeśli nie mogą bohaterki uratować, mogą dać jej nadzieję.