Buła i ja

Jest rok 1990. 11-letni Benny marzy o wyjeździe na koncert Fleetwood Mac, ale matka wysyła go na ranczo babci w samym sercu Arizony. Nestorka rodu pielęgnuje plemienne tradycje Nawaho i odmawia nauki angielskiego, ale jej młodsi krewni są dużo bardziej zasymilowani. Rozkochanemu w popkulturze Benny’emu pobyt na pustkowiu z początku wydaje się udręką. Konserwatywny wujek Marvin pogardliwie nazywa go „mieszczuchem”, a pyskata kuzynka jest załamana, że chłopak ledwie zna rdzenny język. Kolejne dni przyniosą jednak ekscytujące przygody i lekcje życia, a wychowany w San Diego chłopiec zbuduje od podstaw relacje z członkami rodziny i obcym światem Nawaho. Buła i ja to pełnometrażowy debiut fabularny Billy’ego Luthera, który przemycił w scenariuszu wątki autobiograficzne. Reżyser tworzy wyważony komediodramat, łączący humorystyczne tony z pogłębioną refleksją nad statusem rdzennej kultury, jej spadkobiercami i niepewną przyszłością. Posiłkując się schematami kina inicjacyjnego, Luther zestawia dawne zwyczaje i ceremonie z rytuałami kultury masowej, którą chłonie młode pokolenie. Udaje mu się jednocześnie nałożyć zarówno nostalgiczny, jak i krytyczny filtr na bliską jego sercu historię.