Mastermind

J.B. Mooney (Josh O’Connor) pragnie zostać złodziejem dzieł sztuki, ale raczej nie miałby szans na angaż do bandy Danny’ego Oceana. Jego usługami wzgardziliby pewnie nawet dużo mniej wybredni rabusie z La chimery. Brak talentu J.B. rekompensuje jednak determinacją – mężczyzna wierzy, że udany skok na miejscowe muzeum zapewni mu nie tylko bogactwo, lecz przede wszystkim respekt rodziny. W prezentowanym premierowo w Cannes, inspirowanym filmami Nowego Hollywood Mastermind Kelly Reichardt (Pierwsza krowa, 11. AFF; Meek’s Cutoff, 15. AFF) oddaje hołd dawnemu kinu, ale przenicowuje gatunkowe schematy, opowiadając historię, której stawką nie jest wielka kasa ani spektakularny napad, lecz ukazanie bezcelowego dryfu jednostki, tyleż zagubionej, co oportunistycznej. Jej stylowy, z uwagą zainscenizowany film, z wyrazistą jazzową ścieżką dźwiękową jednocześnie zadaje na wskroś aktualne pytanie o to, czy w czasach kryzysu jesteśmy w stanie zawiązać niespodziewane sojusze i zbudować poczucie wspólnoty.