To właśnie jest piękne w ugryzieniu kleszcza

Prawdziwe kino grzybkowe, w którym halucynacja miesza się z pogłębioną refleksją o macierzyństwie, kobiecym ciele, żałobie i cykliczności. Życiem Yvonne (Zoë Chao) wstrząsa śmierć jej ukochanego psa. Przytłoczona smutkiem i poczuciem winy postanawia przyjechać do swojej przyjaciółki z czasów college’u, Camille (Callie Hernandez). W położonym na odludziu domu szybko okazuje się jednak, że coś jest nie tak. Yvonne nie jest jedyną gościnią – kobietom towarzyszą Isaac, agent nieruchomości z ezoterycznym twistem, i jego chłopak A.J., oferujący wszystkim swoje wątpliwej jakości umiejętności kulinarne. Ale i Camille wydaje się Yvonne zupełnie inna, niż ta ją zapamiętała. W końcu, pod wpływem ugryzienia przez kleszcza w czasie spaceru po lesie, bohaterka zaczyna tracić orientację w tym, co dzieje się naprawdę, a co jest wytworem jej wyobraźni. A może przeciwnie – zaczyna dostrzegać, co przez cały ten czas tak naprawdę się z nią działo? W kameralnym, w dużej mierze rozpisanym na cztery główne postaci dramacie Peterowi Ohsowi (reżyserowi Erupcji i współautorowi scenariusza do OBEX, również pokazywanych w tegorocznej edycji Tauron AFF) udało się osiągnąć niesamowicie zagęszczoną atmosferę. Niepokojąca muzyka, montaż i niespodziewane kompozycje kadru składają się na historię utraty i traumy, ale też gotowości na przemianę i odrodzenie.