Mniej znany kuzyn Doktora Strangelove – i to z tak podobnym punktem wyjścia, że Stanley Kubrick pozwał twórców amerykańskiego obrazu. Oba filmy miały premierę w 1964 roku – Doktor Strangelove w styczniu, Czerwona linia w październiku – dwa lata po kryzysie kubańskim, kiedy USA i ZSRR stanęły na krawędzi wojny nuklearnej.
W filmie Lumeta kryzys wywołuje nie szalony wojskowy, lecz błąd komputera, który sprawia, że amerykańskie bombowce lecą nad Moskwę. Bezimienny prezydent (Henry Fonda) musi zrobić coś, żeby uniknąć wojny światowej – i podjąć najtrudniejszą decyzję w swojej karierze. O ile film Kubricka był czarną komedią, o tyle Czerwona linia jest śmiertelnie poważna, a zakończenie – niezwykle poruszające.
Henry Fonda znowu w roli szlachetnego, ale znękanego patrioty, a Walter Matthau, którego znamy głównie z filmów komediowych, jako odpowiednik Doktora Strangelove, czyli cyniczny, przypominający Henry’ego Kissingera, profesor Groeteschele.
przed seansami wstęp twórców Podkastu amerykańskiego
Jeden z najbardziej wszechstronnych i płodnych twórców amerykańskiego kina. Urodzony w 1924 roku reżyser ma w swoim dorobku dziesiątki filmów pełnometrażowych, do dziś wyróżniających się przekonującymi kreacjami aktorskimi, społeczną wrażliwością i pogłębioną psychologią. Wielokrotnie nominowany do Oscara i Złotej Plamy, nagrodzony został berlińskim Złotym Niedźwiedziem za 12 gniewnych ludzi (1957) i honorowym Oscarem za całokształt twórczości (2004).
1957 12 gniewnych ludzi / 12 Angry Men
1964 Czerwona linia / Fail Safe
1973 Serpico
1975 Pieskie popołudnie / Dog Day Afternoon
1976 Sieć / Network
1982 Werdykt / The Verdict