Czas apokalipsy. Wersja reżyserska

Wielkie widowisko, w którym Coppola połączył horror Jądra ciemności Josepha Conrada z ciągle namacalną w trakcie prac nad filmem pamięcią wojny w Wietnamie. Do amerykańskiego wojska docierają niepokojące informacje na temat pułkownika Curtza (Marlon Brando), który w głębi kambodżańskiej dżungli zupełnie wymknął się spod kontroli i niewykluczone, że popada w szaleństwo. Kapitan Willard (Martin Sheen) zostaje wysłany na misję zbadania sprawy i ukrócenia działań niesubordynowanego wojskowego, nawet jeśli ma to oznaczać jego wyeliminowanie. Film Coppoli nie realizuje się jednak tylko w opowiadanej historii – to transowa, hipnotyczna medytacja nad wojną, przemocą i obłędem, a także kulturą, która normalizuje, a nawet uwzniośla potworne zbrodnie, popełniane w imię postępu czy patriotyzmu. Duża w tym zasługa autora zdjęć, Vittoria Storaro (operatora takich filmów, jak Konformista czy Strategia pająka), który w halucynacyjnych, nasyconych kolorami i zadymionych kadrach przedstawił inwazję na Wietnam jako bad trip Ameryki, w którym zmuszona jest ona skonfrontować się ze swoimi najgorszymi koszmarami. Niech miarą wielkości tego filmu będzie fakt, że mimo nieukończenia zdobył – nie bez kontrowersji – Złotą Palmę na festiwalu w Cannes w roku 1979. Na Tauron American Film Festival pokazujemy odrestaurowaną na podstawie oryginalnych negatywów wersję reżyserską powstałą z okazji 40-lecia filmu.